Zondag stond de eerste echte klassieker op het programma, uit tegen feyenoord. Om 13.00 werd er in de havenstad afgetrapt tussen beide teams. Met de overwinning van het vorig seizoen in het achterhoofd begonnen de Ajacieden vol vertrouwen. Ook nu waren de Amsterdammers oppermachtig en werd er tevens voldoende gescoord…
Voorafgaand aan de wedstrijd was het nog twijfelachtig of Koeman kon beschikken over Maxwell en Sikora. Een zere enkel en een zere knie bleken zondagochtend definitief de reden dat beide Ajacieden niet in actie konden komen. Koeman kreeg nog een teleurstelling te verwerken: Van der Meyde was grieperig en daarom evenmin inzetbaar. Trabelsi en Litmanen konden gelukkig wel spelen, net als keeper Stekelenburg. De trainer wilde ondanks de geblesseerde vleugelspelers niet afwijken van zijn systeem.
Beide ploegen schoten uit de startblokken. Het eerste kansje was voor de Amsterdammers. Na een voorzet van Zlatan in de ‘3, legde Litmanen terug op Galasek, maar het passje was te zacht waardoor de thuisclub simpel kon uitverdedigen. Het bleek karakteristiek voor de beginfase van Litmanen, die toen de bal nog niet zijn wil kon opleggen. In de ’23 was het echter toch raak! Litmanen nam in het strafschop-gebied de bal aan, draaide en schoot op de keeper, echter te zacht en te onzuiver. feyenoord werkte vervolgens echter slecht weg, waardoor de bal bij Wamberto in de voeten kwam. De Braziliaan aarzelde niet en haalde schitterend uit, waarna de bal in het doel verdween. Alles wat Ajax was in de (bad)kuip veerde op en vierde feest: 0-1.
FC Kakkerlak werd af en toe ook gevaarlijk. Een aantal voorzetten vanaf rechts konden echter door de Ajax-defensie worden weggewerkt. Konijn-Van hooijduik gleed verder een keer over een voorzet heen en miste een medespeler eveneens een kans. Aparte aandacht was er voor de vrije trappen van rotterdamse kant. Vreemd genoeg nam Pi-Air er slechts twee, waarschijnlijk omdat de bal toen op een schijnbaar(!!) perfecte plek lag voor de ‘specialist’. Beide pogingen strandden in de muur die zorgvuldig door de Ajacieden was neergezet, hetgeen misschien genoeg zegt van zijn kwaliteiten onder daadwerkelijke wedstrijddruk.
Zlatan bewoog veel voorin en talloze voorzetten en passjes kwamen van zijn voeten. De spits was nauwelijks van de bal te krijgen. Hiermee ging ook de speelstijl van Pienaar samen. Hij moest even wennen aan zijn nieuwe positie, maar na zo´n tien minuten kwam de Ajacied meer in de wedstrijd. In de beginfase leed hij veel balverlies, later wisten de Zuid-Afrikaan en de Zweed elkaar geregeld te vinden. Gaandeweg werd de samenwerking steeds beter. Dat was te zien in de ’43, de tweede goal van Ajax. Zlatan nam de bal aan op rechts, hield hem vast totdat Pienaar voor hem in het gat was gelopen, en passte toen slim. Deze snelde naar voren en legde terug op de vrijstaande Litmanen. Dit keer deed de Fin precies wat hij moest doen en was de goalie kansloos: 0-2. “Het Legioen is met pensioen” schalde van de tribunes… Met deze stand doken beide teams de kleedkamer in.
De thuisclub moest wat terugdoen na rust en bracht twee wissels in. In de ’56 leverde die verandering resultaat op. Uno passte op kalou, die na een rush voorgaf. Geen Ajacied die er bij kon, wel van hooijduik. Hij gleed/dook de tegentreffer binnen: 1-2. Ajax bleef op zoek naar de gaatjes die af en toe vielen in de rotterdamse defensie. Zlatan was enkele keren dichtbij, vooral met een half zijwaartse volley vanaf links. De bal miste echter op een aantal meters het doel. Een dik kwartier voor tijd verliet hij het veld voor Mido. Even later werd ook Litmanen gewisseld; Yakubu was zijn vervanger. Voor rust was eveneens Wamberto vervangen wegens een blessure, voor hem kwam Boukhari in het veld.
De rotterdammers begonnen aan te dringen. Tweemaal had men de gelijkmaker op hun schoen. Een keer voorkwamen de vingers van keeper Maarten Stekelenburg erger, een keer gleed de bal voorlangs. Ajax moest alle zeilen bijzetten. Zelfs de beide supportersgroepen hadden even geen tijd meer voor elkaar, de spannende slotfase eiste alle aandacht op. In blessuretijd lieten de fans weer van zich horen, de clubliederen werden met de spanning in de kelen aangeheven. Pas in de allerlaatste minuut waren de meegereisde Ajax-supporters overtuigd van de drie punten en bezongen zij de (terechte) Amsterdamse overwinning.
“In de eerste helft hebben we een aantal kansen laten liggen om de wedstrijd voortijdig te beslissen. Daarna moesten we nog 45 minuten spelen en je weet dat feyenoord dan gaat aanvallen. Wij moesten zorgen dat we zoveel mogelijk van de goal afspeelden. We zijn niet echt in de problemen gekomen, hoewel het ook 2-2 had kunnen worden”, aldus de Ajax-coach.